Milaan + terugreis - 18 en 19 juli

En zo kwam ik aan het einde van de ochtend aan in Milaan. Ik had een hostel geboekt vlakbij het station, omdat de ik de volgende ochtend al vroeg aan de treinreis naar huis moest beginnen.

Met een dag ticket voor de metro kon ik makkelijk voor de deur instappen en kwam ik een aantal minuten later midden in het centrum van Milaan. Namelijk op het Piazza del Duomo. Op dit plein staat de enorme Kathedraal, de Duomo Santa Maria Nascente.

Mijn plan was om zoveel mogelijk van Milaan te zien, maar ik besloot toch om een ticket te kopen en om in en op de Dom te gaan. Dit koste wel wat tijd, met wachtrijen e.d., maar het was zeker de moeite waard. Je liep uiteindelijk gewoon op het dak van de Kathedraal. En binnen een prachtig interieur met veel beeldhouwwerken en kunst.

Alle trappetjes weer af en vanaf het Piazza del Duomo kon ik ook de de Galleria Vittorio Emanuele 2 in. Dit is een overdekte winkelstraat geworden, waar als je wilt, je al geld binnen een paar seconden kan uitgeven. Prada, Louis Vuitton, Chanel etc...

Even terug met de metro naar het hostel. Ik moest nog inchecken. Zo gezegd, zo gedaan. Er waren geen mensen in de kamer aanwezig. Dus ben ik na het stationeren van mijn kamer weer terug naar het centrum gegaan om de rest van Milaan te bekijken.

Ik ben een behoorlijk stuk wezen lopen richting Piazza Santa Maria delle Grazie, waar de basiliek met de zelfde naam staat. Deze kerk staat bekend om met name in schilderij van Leonardo da Vinci. Namelijk het laatste avondmaal. Dit is een muurschildering en kan dus niet verplaatst worden zoals elk ander schilderij. Het schijnt dat wanneer je deze wilt zien, dat je maanden van te voren moet reserveren. Dus uiteindelijk wel in het kerkje geweest. Deze had meerdere van dit soort schilderingen aan de muur.

Ook ben ik naar het Castello Sforzesco geweest. Voor het kasteel een groot fontein en vervolgen liep je zo onder de poorten door naar de binnenplaatsen van het kasteel. Achter het kasteel een groot park. Parco Sempione met wat bezienswaardigheden waaronder aan het eind van het park de Arco della Pace. Lijkend op de Arc de Triomph in Frankrijk.

Voor mij was het bij terugkomst in het centrum inmiddels wel etenstijd. Milaan, heel veel dure tentjes. Ik had een betaalbare gevonden, maar daar stond een wachtrij. Ik was blijkbaar niet de enige. Er voor gekozen om met de metro richting het centraal station / mijn hostel te gaan. Daar zaten ook nog een hoop eettentjes. Uiteindelijk wat gevonden, lekker gegeten en het was nog enigszins betaalbaar ook.

Even in het hostel gaan kijken. Kijken of er mensen waren, even opfrissen, want het was erg warm in Milaan (33-34 graden).
Er waren 2 mensen in de kamer, echter sliepen ze allebei. Het was inmiddels 9 uur in de avond en ik besloot toch nog even het centrum in te gaan. Ik had tenslotte het 24-uurs ticket en de stations waren makkelijk te bereiken.

Milaan in het donker. Veel lichtjes, maar vooral ook veel mensen in zeer nette kleding. Dat mag ook wel in een stad als Milaan. Ik paste daar prima tussen met mijn geruite korte broek met m'n Sketchers eronder.

Vooral de Duomo en de Galleria waren mooi verlicht. Op straat was een man muziek aan het spelen, wat erg goed was. Na een biertje in de stad ben ik weer terug gegaan naar het hostel. Daar was het inmiddels erg druk. Er was 1 of andere quiz. Daar nog maar even een biertje gedaan. Tegen half 12 naar boven gegaan. 1 persoon sliep. Nog even zitten praten met 2 Amerikanen die even een uitstapje naar Italië hadden nadat ze in Frankrijk individueel van elkaar hadden opgetreden. Om half 1 ging het lichtje uit, want de wekker ging rond 7 uur.

Want de terugreis stond op de planning. Het was de bedoeling dat ik van Milaan - Lugano - Basel - Utrecht - Amersfoort zou gaan. Het werd: Milaan - Lugano - Basel HBF - Basel Bad - Karlsruhe - Frankfurt Flughafen - Utrecht - Amersfoort. Mijn trein reed niet vanaf Basel. Maar niemand wist goed vanaf waar wel. Dat zou van Karlsruhe geweest moeten zijn, maar in de trein daar naartoe bleek dit ook niet het geval. Uiteidnelijk wel vanaf Frankfurt. Gelukkig had ik een reservering, want door de enorme vertragingen en uitval van treinen, was het stappend vol in de trein.

In Basel had ik nog even 2 uurtjes. Binnen 10 minuten in Basel was ik al 10 euro kwijt (9 Zwitserse Frank). Even een kluisje voor m'n backpack, 7 Frank. Even toiletteren, 2 Frank (meer dan 2 euro!!!). Even naar de Rijn geweest, naar de plaatselijke architectonische kerk. Even een Zitser biertje gehaald. 4,70 Frank. Ik moest ook even lunchen. Dacht ik dat Milaan prijzig was. Het goedkoopst wat ik kon vinden was uiteindelijk de Burger King (het was niet anders). 17,50 Frank voor 2 burgers!!!!! Dan kun je wel bedenken hoe duur de rest van de restaurantjes waren.

Maar goed, 40 euro armer en iets meer dan 2 uur. Geen slechte score. Op het station kwam ik erachter dat mijn trein richting Utrecht / Amsterdam was uitgevallen. Hmm.. De eerste keer tijdens de gehele reis problemen. Hoort erbij. Alleen Jammer dat het nou net de laatste moet zijn. Wat dus uiteindelijk niet de laatste was :).

1e poppetje: Richting Wiesental en overstappen op een station, maar ik begreep hem niet helemaal. 2e poppetje: overstappen op Basel Bad.
Op Basel Bad geen aansluitende trein daar. 3e poppetje op Basel Bad: overstappen op Karlsruhe en daar overstappen naar de betreffende trein naar Amsterdam. De trein naar Karlsruhe vanaf Basel bad had inmiddels 30 minuten vertraging waardoor (op mijn telefoon uitgezocht) ik de aansluiting met betreffende trein nooit zou halen.

4e poppetje op Karlsruhe: Trein naar Frankfurt Flughafen, daar staat de trein naar Amsterdam klaar In de trein werd omgeroepen dat de train naar Amsterdam speciaal op onze trein zou wachten. Aangezien veel mensen in vanaf Basel al in die trein hadden moeten zitten. Basel was namelijk het beginpunt van dat traject. Op Frankfurt Flughafen kwam ik dan uiteindelijk in mijn oorspronkelijke trein. En was mijn vertraging, die eerst oneindig leek, nog maar 20 minuten. Zoals gezegd, had ik voor deze trein een reservering. Dus dat was erg prettig met die drukte.

Utrecht overstappen naar Amersfoort. In Amersfoort werkte mijn QR codes van mijn tickets niet op de poortjes. Daar was ik al bang voor aangezien dit op de heenweg ook al niet ging. (zie verslag 1).

Zoeken naar een NS poppetje. Geen te vinden om 22:15. Uiteindelijk helemaal aan de andere kant van het station iemand gevonden. Hij legde me uit dat de QR codes op alle tickets hetzelfde moeten zijn. Organiserend van de interrail is de Deutsche Banhof (DB). Zij hebben speciaal voor onze (ALLEEN) Nederlandse poortjes een QR code op de tickets staan. Ik moest het nog maar een keer proberen. En als dat niet lukte even een andere collega aanspreken. Dus ik dacht dat ik iets niet goed gedaan had. Ik nogmaals proberen. Poortjes bleven dicht.

Fijn. Half Europa doorgereisd met de trein, zit ik vast in Amersfoort. MIJN EIGEN STAD. En natuurlijk geen enkel NS poppetje te vinden (inmiddels 22:30) dus ben ik maar snel achter iemand aan gedoken die het poortje uitging.

Poortje begon te piepen, maar dat boeide me niet. Er was tenslotte toch niemand van de NS die er iets van kon zeggen.

22:45: THUIS; Home Sweet Home.

Een bijzondere reis. Veel gezien, enorm veel mensen gesproken, mooie momenten meegemaakt. Soms ook wat alleen, wat niet altijd erg is. Gelukkig waren er momenten genoeg om dat te compenseren.
Eigenlijk had ik deze reis een paar jaar eerder moeten doen. En wanneer ik zoiets nog een keer zou doen, misschien niet te veel reserveren. Het was nu nodig, omdat ik in zo'n kort mogelijke tijd veel wilde zien. Maar wanneer het leuk is (o.a. Praag, Budapest, Split, Ljubljana en Rome) dan is het jammer dat je niet de vrijheid hebt om te zeggen dat je een dagje langer blijft.

Maar zoals ik al eerder zei in het verslag van Ljubljana, tegen de vrouw aan de kassa van het kasteel om studentenkorting af te dwingen, ik leer nog elke dag, ik heb er alleen geen pas voor.

Een mooie quote boven mijn bed in mijn laatste hostel in Milaan vat het mooi samen:

"One's destination is never a place, but a new way of seeing things" - Henry Miller.